Müthiş müthiş müthiş bir kitap.. Farabi'ye okul müfredatlarında yer açılması gerekli. Soluksuz okudum bu kitabı ve tadı damağımda kaldı. Destek yayınlarının felsefe serisi hakikaten müthiş. Hepsini edindim ve sıra sıra okuyorum. Şimdi gelelim Farabi'ye. Farabi, Ebu Nasır Muhammed İbn El Farah El Farabi'dir asıl adı. Türk bir ailenin çocuğu olarak 870'te Türkistan Farab yakınlarında küçük bir köy olan Vasic'te doğdu. Hayatı boyunca muzik, felsefe,botanik,matematik ve mantık alanlarında birçok eser yazdı. Batı dünyasında Alfarabius ismiyle bilinen Farabi, İslam felsefesinde "Birinci Öğretmen" olarak kabul edilen Aristotales'ten sonra "İkinci Öğretmen" olarak kabul edilir. Farabi, "İnsan ilmi aramakla mükelleftir. İlmi bulmak,onu öğrenmek ve onu anlatmak zorundadır" der. Çünkü insanı diğer canlılardan ayıran yegane ölçüt "düşünebilme" yetisidir. Ve bu yeti sonucunda ilimin kapısı aralanır. Içinde yaşadığımız çağda ise bırakın ilimi sağlıklı iletişim bile kuramıyor insanlar birbirleriyle. Gittikçe düşünüp hareket etme yetimizi kaybedip sığlaşıyoruz. Olumsuzluklar, olaylar peşimizi bırakmıyor bu yüzden. Düşünmeden hareket eden bir insan cahil değildir de nedir? Neyi neden yaptığını bir an bile sorgulamayan bir zihnin acizliğini düşünün. Ve bunun çevremizdeki tezahürlerini. Mesela öğrencilere durup düşünme şansı tanımayan bir eğitim sistemi düşünün, sadece ezbere dayalı. Konuları yetiştirme odaklı ders anlatan eğitimciler düşünün. Anlatmak odaklı ders anlatan bir avuç eğitimciyi dâhil etmezsek, günümüzde diplomalı cahillerin cehaleti şaşırtmıyor artık beni. Insanların çoğunluğu kendini eğitmiyor. Çünkü sakince bir köşeye çekilip düşünmek "sıkılmak" olarak adlandırılıyor maalesef. Sessizliğin sesine tahammül edemeyen sağır kulaklar düşünün. Bakın Farabi ne diyor ; "Kötü insan ruhu ile ilişkisini kaybeden insandır".
"Cahil insan kimdir? Cahil insan aklını kendini eğitmek ve öğrenmek için kullanmayan insandır "
Hadi şimdi bu iki sözü uzun uzun düşünelim.
