Okulun kapanışından yarım saat önce, ders programını götürmem için öğretmen beni müdüre gönderdi. Ben müdürün odasındayken, siyah elbiseli sarışın bir hanım içeri girdi; Nelli’nin annesiydi. Müdüre şöyle dedi:
– “Müdür Bey, oğlumun sınıfında Garrone adında bir çocuk var mı?”
Müdür cevap verdi:
– “Evet, var”
– “Ona söyleyecek birkaç sözüm var, onu biraz buraya çağırtabilir misin?”
Müdür hademeye seslendi ve onu sınıfa yolladı. Kısa bir süre sonra kısacık saçlı yuvarlak başıyla, şaşkın, Garrone eşikte belirdi. Onu görür görmez, Nelli’nin annesi ona doğru koştu, ellerini Garrone’nin omzuna koydu ve yüzünü gözünü öperek:
– “Sensin, Garrone, oğlumun arkadaşı, zavallı çocuğumun koruyucusu, sensin, iyi yürekli, sevgili çocuk sensin!”
Sonra aceleyle, ceplerini, çantasını aradı, bir şey bulamayanca da, boynunda asılı duran ince zinciri çıkardı, kravatının altından Garrone’nin boynuna taktı ve ona:
– “Al bunu, onu benim hatırım için tak, sevgili çocuk, sana teşekkür ve hayır dua eden Nelli’nin annesinin hatırı için.”
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.