"Zira o gördü ki, tüm ölümlüler yaşam için gerekli hemen her şeye
sahipler; zenginlik, onur ve şana gırtlağına kadar doymuş,
çocuklarının şöhretiyle mağrur insanlar gördü;
yine de, derinliklerinde kederle dolmamış,
kalbi acılı yakınmalarla sıkışmamış olan bir tek kişi yoktur içlerinde;
o zaman, anladı ki, kusur kabın kendisinde,
bu kusur dışarıdan içine konulan iyilikleri kirletiyordu."