Doğan Cüceloğlu “annen yok, kimsen yok” gerçeğiyle yüzleşmesini anlatırken karşımda ağlayan 10 yaşında bir çocuk gördüm ben.
Bir adam teyzesinden 2.tabak patates kızartması isteyemediğinde annesinin öldüğünü “anladığını” anlatıyordu. Kocaman adam değil küçük bir çocuktu ekranda ağlayan.
O çocuklar yine var; “anneler günü” deyince, altmış
·
10 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.