Eski Yunanlar haklıydı. Seçilmiş yaşamın idealleri nasıl yaşadığımızla örtüşmez. Hayatlarımızı bizler yazmıyoruz; bizde en derin izler bırakan olayların yarısının bile yazarı değiliz. Hayatımızda en çok önem verdiğimiz neredeyse hiçbir şey bizim seçimimiz olmaz. Doğduğumuz zaman ve yer, ana-babamız, konuştuğumuz ilk dil -bunlar şanstır, seçim değil. En kaçınılmaz ilişkilerimizi olayların gelişigüzel sürüklenişi biçimlendirir. Her birimizin yaşamı rastlantılar dizisidir.
Kişisel özerklik, nasıl yaşadığımızın değil, imgelemimizin ürünü. Öte yandan her şeyin geçici olduğu bir zamana atılmış bulunuyoruz. Yeni teknolojiler yaşamlarımızı günlük olarak değiştirir. Geçmişin gelenekleri geri getirilemez. Aynı zamanda geleceğin neler getireceği konusunda da pek bir fikrimiz yok. Sanki özgürmüşüz gibi yaşamaya zorlanırız.
Seçme tutkusu bizim yaşamlarımızı doğaçlama olarak biçimlendirmemiz gerektiği gerçeğini yansıtır. Başka türlüsünü yapamayışımız, özgür olmayışımızın bir işaretidir. Seçme bir fetiş haline gelmiştir; fakat bir fetişin işareti de seçilmemiş olmasıdır.
Sayfa 98
··
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.