Athur Schopenhaurer'in okuduğum ilk eseri. Kitapta ilgimi çeken ele alacağım konu içgüdü olacak. Bunca yıldır üzerine yazılmış bir sürü eserler, filmler, üretilmiş sanat eserlerinin işlenen aşk kavramı, aslında türümüzün devamı için, üçüncü bir kişinin varolması için çaba sarfedilen bir içgüdünün eseri olduğunu söylüyor Schopenhauer. Dikkat ettiğimiz tüm dış özelliklerinin bir nedeni olduğunu, aslında içgüdülerimizle hareket ederken bilinçli olmadığımızı söylüyor.
Okurken gayet keyif aldığım ve farklı bir bakış açısı kazandıran bir eserdi. Ayrıntılara takılıp ana fikri kaçırmamak lazım diyorum, okurlara önyargısız bir şekilde okumalarını tavsiye ediyorum.
