Katolik ve Protestanlığın birbiriyle savaş içinde var olmaya çalıştığı dönemlerde, radikaller ve bazı rahipler dışında herkesin inançları doğrultusunda yaşamak için haklı sebepleri olduğunu savunan bir kitap... Çoğulukla Meg'in hümanist bakış açısıyla yazılması, kitabın tarafsızlığını korumada büyük bir etken tabi. Diğer bir etken ise hem Katolik hem de Protestanların görüşlerine ayrı ayrı yer vermesi, kendilerini açıklama şansı tanıması... Thomas More'a ev halkı tarafından "Baba" denmesini okurken garipsemiştim. Belki de başkalarının fikirlerini kulaklarını sımsıkı tıkaması onu çıkarcı rahiplerle aynı saflara koyduğu ve herhangi bir çıkarı olsa da olmasa da onların yararına çalıştığı için ve biraz da hümanist imajına rağmen muhafazakar bir kafa yapısına sahip olduğu için ona "Baba" yani ingilizcede aynı zamanda "Rahip, peder" anlamına gelen "Father" sözcüğü yakıştırılmış. Tudors'ta ve diğer tarihi romanlarda da More'u pek sevmediğim için önyargılı yaklaşıyor olabilirim ama bu kitapta da onu hiç sevmedim. John'un More'a olan onca bağlılığı, dokunaklı konuşmaları beni ona ısındırmaktan çok John'a karşı antipati oluşmasını sağladı. Birkaç karakter dışında karakterler bana itici geldi. Kitabı romantik ve tutkulu bir kitap olduğunu düşünerek okumaya başladım ama bu da beklentimi de karşılamadı. Genel olarak kitabın bir hayal kırıklığı olduğunu söyleyebilirim. Ancak benim için bir artısı oldu: Resim yapma isteğimi depreştirerek yıllarıdır tamamlayamadığım yağlı boya tablomu bitirmek için beni harekete geçirdi.

Bilinmeyen Kadının PortresiVanora Bennett · Martı Kitabevi · 201168 okunma

73 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Gülce ERİŞMİŞ