4. Kalp, olay'ın aslen vuku ve/veya makes buldugu şu 'yer" şu 'yer-olmayan yer'dir. Öyledir; zira, olay hariçte vuku bulsa da, mânâ kazanması için kalb’in, özne’nin veya özne'nin kalbi'nin dahlini ve müdahalesini gerektirir. Şu halde, görünürde hariçte vuku bulsa da, olay aslında kalp'te vuku buluyor ve ondan itibaren mânâ kazanıyordur. Daha da ötesi, olay; hayatta, bahusus kalb’in hayatında vazgeçilmez ve asli bir yere sahiptır. Olay kalb'in, öncelikle ve bilhassa onun, esin ve besin kaynağıdır. Kalp, “beden' kavramına daraltılamayacak olup ondan fazla bir şey olan Vücud'un en duyarlı noktasıdır, giderek o tüm vücud'a yayılan duyarlık ağının merkezi, dolayısıyla da duyarlık olarak duyarlığın imkân koşuludur. Kalp, sözcüğün asıl anlamında, kalbolan şeydir tam olarak. Kalbin hayatı böyledir. Kalbi inkılâba ugratan (takallüb) yani onu ters yüz ya da altüst eden, sarsan, yalpalatan, döndüren ve evirip-çeviren içsel ve dışsal olaylardır haddizatında. Hakıkıtte, olay kalpte vuku ve/veya makes bulur -olay'ı duyacak bir kalb'e sahip oldugumuz ölçüde.
·
7 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.