İthaki Bilimkurgu Klasikleri serisinden okuduğum 41. kitap oldu. Ray Bradbury günümüzde sıklıkla efsane eseri Fahrenheit 451 ile anılıyor olsa da bence onun en başarılı yönü yazdığı bilimkurgu öyküleridir. Kaldı ki, Fahrenheit 451'i de distopik bir öykü olarak değerlendirmek mümkün.
İncelemenin ilk kısmında kitapla ilgili genel bilgileri ve yorumlarımı paylaştıktan sonra kendimi aptal gibi hissetmeme sebep olan bir konuyu da sizlerle paylaşmak istiyorum.
Resimli Adam isimli bu eser, Ray Bradbury'nin birbirinden bağımsız 18 bilimkurgu öyküsünü barındırmakta. Öyküleri çoğunlukla beğendim. Birçok öykü, üzerinde küçük bir çalışmayla devasa bir bilimkurgu eserine dönüştürülebilir nitelikteydi. Hatta Walter Tevis'in 
Dünya’ya Düşen Adam isimli bilimkurgu eserini çok büyük ihtimalle bu kitaptaki "Dünyanın Son Gecesi" isimli öyküden esinlenerek kaleme aldığını düşünüyorum. Bu konuyu merak ederek araştırdım; ama somut bir bilgi bulamadım. Fakat her iki eseri de okuyanlar Ray Bradbury'nin yalnızca 5 sayfalık öyküsünün, Walter Tevis tarafından kullanılarak büyük bir esere dönüştüğünü kolaylıkla fark edeceklerdir.
Resimli Adam'dan bahsetmeden geçmek doğru olmaz. Resimli Adam, zamanda yolculuk yapabilen bir kadın tarafından vücudunun her yerine dövme yapılmış bir adam. Söz konusu dövmeler (resimler) geleceği göstermekte ve bakan kişiye göre değişiklik göstermekte. Dolayısıyla yanında durup dövmeleri izleyen kişiye onun geleceğini, hatta kaderini göstermektedir. Kitaptaki öyküler de Resimli Adam'ın vücudunda görünen 18 farklı öykü...
Yukarıda da belirttiğim gibi, öyküleri çoğunlukla beğendim. Birçok yazara ilham kaynağı olabilecek türden orijinal öykülerdi. İşlenen konular da oldukça başarılıydı. Bilimkurgu eserleri okumak isteyenler için iyi bir başlangıç eseri diyebiliriz. 7'den 70'e herkese de tavsiye ederim.
Fakat gel gelelim, kitapta öyle bir öykü var ki, okurken "Yahu bu öykü bana çok tanıdık geliyor," diye düşünmeme sebep oldu. Öykünün ismi, "Ateş Balonları." Tabii sayfalar geçtikçe bu öyküyü nereden hatırladığımı buldum: Ray Bradbury'nin daha geçenlerde okuduğum 
Mars Yıllıkları isimli kitabında yer alan "Kasım 2033 Ateş Balonları" isimli öyküsü... Hemen kitapları elime alıp karşılaştırma yaptım, öyküler tamamıyla aynı.
Şimdi burada şunu düşünebilirsiniz: "Tamam da zaten bu kitaplar "öykü kitabı." Dolayısıyla yazarın aynı öyküsünün farklı iki kitabında bulunması doğaldır." Bu görüşe normalde katılırım. Fakat hem Mars Yıllıkları hem de Resimli Adam belirli bir konu bütünlüğü içerisinde birbirinden bağımsız öyküleri önümüze getiren eserler. Resimli Adam'daki öyküler, Resimli Adam'ın vücudunda ortaya çıkan görüntülerdeki öyküler iken; Mars Yıllıkları'ndaki öyküler, Mars'a giden insanlarla ilgili tutulan yıllıklardır. Dolayısıyla, aynı öyküyü, konuları birbirinden farklı iki eserde kullanmak bana aldatılmışlık hissi verdi.
Burada bizi aldatan, hatta bana göre aptal yerine koyan, Ray Bradbury'nin kendisi midir, yoksa editörler midir, bilemiyorum. Fakat yapılan okura bir saygısızlıktır.
Bu kadar ciddi bir eleştiride bulunduktan sonra, ortamı da yumuşatmak amacıyla size son bir bilgi daha vermek istiyorum. Bildiğiniz üzere, İthaki Yayınları, yazım yanlışları ve çeviri hataları yapmasıyla ünlü bir yayınevi. Sıklıkla ben de bu konuda onları eleştiriyorum... İşte bizim İthaki bu sefer de "Ateş Balonları" isimli yukarıdaki eleştirime konu olan öyküyü hem Resimli Adam için hem de Mars Yıllıkları için iki farklı kişiye çevirtmiş. Görünen o ki, aynı öykü için iki farklı çevirmene de para ödemek zorunda kalmışlar. (İçimden "oh olsun" demedim değil.) Çeviriler arasında, ilginçtir ki, küçük de olsa farklar vardı. Bir yayınevi nasıl bu hatayı yapar bilemiyorum. Ama yüzümde küçük, alaycı bir gülümsenin belirmesine sebep oldular. Umarım aynı gülümseme sizde de oluşmuştur.
Keyifli okumalar.
··
1.099 görüntüleme
Oh olsun dediniz demek :)) Oluyor bazen öyle, kaleminize sağlık, keyifli okumalar 🙃
Sadece “oh olsun” :) Teşekkür ederim, size de keyifli okumalar.
Bir gün başlatacaksın beni de ama dur bakayım ne zaman :) Keyifli bir inceleme olmuş. İthaki'ye oh olsun, sana da helal olsun Semih'im :)
Elbet bir gün, diyelim kardeşim :) Sen yeter ki içinde o isteği duy, gerisi bende biliyorsun. Teşekkür ederim.
ben de aynı şekilde bu öykü neden bana tanıdık geliyor diye düşünüp mars yıllıkları’na geri dönüp bir bakmıştım :) yalnız olmadığımı bilmek güzel, güzel bir inceleme olmuş.
Yalnız olmadığını bilmek güzel evet; ama kandırıldığını görmek kötü :) Çok naziksiniz, teşekkür ederim.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.