Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

nisa

Sabitlenmiş gönderi
dünyayı sırtımda taşıyorum
kimse doğru olduğunu hissetmediği bir şeye inanmaz. ben de kendime inanmayı bırakabilseydim keşke. geceleri uyuyorum, sabah uyandığımda yok olmayı umut ediyorum. bu hiç olmuyor. bir dizim önde, bir dizim kıvrık, dünyayı sırtımda taşıyorum.
Reklam
evet, şu an çok feci bir durumdasın. çoktan yok olup gitmiş bir kıza aşık olmuşsun ve çoktan ölüp gitmiş bir genci kıskanıyorsun. yine de bu duyguların, senin şimdiye kadar yaşadığın duygulardan çok daha gerçek ve boğucu. çıkışı da yok. çıkışı bulma umudun bile yok. zaman labirentinde yolunu kaybetmişsin. her şeyden önemlisi, oradan çıkmayı sen de hiç istemiyorsun. değil mi?
mutluluğun tek bir türü vardır, ama mutsuzluk binbir şekilde ve büyüklükte gelebilir.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
sessizlik kulaklarla duyulabilen bir şey. bunu da yeni öğreniyordum.
hayal gücünden korkuyorsun. o yüzden rüyalardan da korkuyorsun. rüya sırasında başlayacak sorumluluklardan çekiniyorsun. ancak uykusuz kalamazsın ve uyuduğun anda da rüyalar başlar. uyanıkken hayal gücünü bir şekilde bastırabilirsin. ama rüyaları bastırabilmen mümkün olmaz.
Reklam
dünyada bu kadar çok boş yer olduğu halde, var olabileceğin, sana fazlasıyla yetecek ufacık bir yer bile bulamazsın. sesleri aradığında, karşına çıkan sessizlik olur. sessizliği arzuladığındaysa durmak bilmeyen kehanet başlar. o ses, zamanı geldikçe, senin kafanın içindeki gizli düğmesine basar.
nisa
Bir kitabı okumaya başladı
Sahilde Kafka
Sahilde KafkaHaruki Murakami
8/10 · 9,8bin okunma
160 syf.
9/10 puan verdi
·
2 saatte okudu
Sıkıyönetim
SıkıyönetimAlbert Camus
8.6/10 · 470 okunma
ah bağlansak zincirlerle, ah düğüm olsa şu vücutlarımız, tek vücut olup düşsek sonsuz bir uykunun uçurumundan!
Sayfa 103 - diegoKitabı okudu
Reklam
güçlü değilim ben sandığın kadar
gücüm yok diego, korkuyla titreyen pişmanlığımın ellerinde can veriyorum. ayakta duruyorsam, gelebildiysem karşına, senin aşkındır beni kollarında taşıyan sana doğru. senin yokluğun bana yolun sonudur diego, düşerim inan bırakacak olursan.
Sayfa 102 - victoriaKitabı okudu
hazdan pişmanlık duymak, mutluluktan hüküm giymek varmış bahtımızda, soğuk bir hayatmış mükafatımız. her şey donuyor, her şey duruyor, bir zamanlar esen o yelin serinliği uğramaz oldu dudaklarımıza.
ve siz beni umursamaz olduktan sonra, elbette ki bir süre yalnızlığımla baş başa kaldım. yalnızlığın içinde dikkatle kendime baktım. orada net bir biçimde kendimi gördüm ve o gördüğüm "ben" yüzünden sizden tüm kalbimle nefret edip beddua etmekten başka bir seçeneğim yoktu.
insan denen şey anılarını yakıt olarak kullanır
biliyor musun, eğer o yakıt bende olmasaydı, eğer içimde anı çekmecem gibi bir şey var olmasaydı, çok uzun zaman önce pat diye yıkılır giderdim, darmadağın olurdum. bir hendekte kıvrılıp kalır, orada öylece öldürdüm herhalde. önemli olsun ya da olmasın bir sürü anıyı gerektiğinde çekmeceden çıkarabildiğim için, kabus gibi de olsa yaşamaya devam edebildim, kendimce yaşayabiliyorum. artık bundan fazlasına katlanamam dediğim zamanları da bu sayede aşıyorum.
Sayfa 153Kitabı okudu
532 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.