İki yıl geçmiş... Yaşadığım, yaşadığımız en sade bayram sanırım. Bayram sabahına uyanır gibi değildim, babam sabah saat beşte herkesin ayakta olması gerektiğini istemedi, babaannem baklava yapmadı, annemi ve komşuları elllerinde süpürge ile sokakta göremedim, kimse elime ütülenecek kıyafet tutuşturmadı, camiden iki dakikada bir; bayram namazı kılınmak üzere duyurusunu da işitmedim... Ama biliyorum ulaşılan her bayramı da kıymet bilerek ağırlamak gerektiğini sonuçta bir daha bayram görüp göremeyeceğimizi o bayrama tüm sevdiklerimiz ile erişip erişemeyeceğimizi bilmeden yaşıyoruz...
Hayırlı bayramlar.