Charlie, doğuştan zeka geriliğinden muzdarip, 30'lu yaşlarında bir ağabeyimiz. Ekmek fırınında yerleri süpürüp üç beş bir şeyler kazanarak hayatta kalmaya çalışıyor, çünkü zeka durumu sebebiyle başka işler yapamıyor. Fırıncı ona anlayışlı davranıyor olsa da, diğer iş "arkadaşları" onu sürekli itip kakıyorlar, aleni alay etmekten çekinmiyorlar. Charlie düzenli olarak rehabilitasyona gidiyor ama durumunun düzelmesine pek de etkisi olmuyor. Rehabilitasyon merkezini ziyaret eden bir bilim insanı Charlie'yi denek olarak seçiyor. Zekayı geliştirebilecek bir ameliyat tekniği bulunmuş. Farelerde işe yaramış, sıra insan deneylerine gelmiş (Algernon da o farelerden birinin adı). Mevzuyu Charlie'ye anlatıyorlar, o da oluuoaar diyor ve hikaye başlıyor. Ameliyattan önce Charlie'ye her gün düzenli günlük tut, demişler; çünkü zihinsel gelişimini onun yazım hatalarından, yazılarının derinliğinden hatta el yazısındaki değişimlerden takip etmek istiyorlar. Biz de kitaptaki olayları, kitabın başından sonuna kadar Charlie'nin tuttuğu günlüklerden takip ediyoruz. Charlie'nin ameliyattan önceki hayatında yaşadığı sıkıntılar sonraki hayatında kaybolmuyor, sadece biçim değiştiriyorlar. Zekası geri iken ne kadar dışlandıysa, aşağılandıysa ve yalnızsa, zekası Einstein x 3 olduğunda da o kadar dışlanmış ve yalnız. Bu durum okuyucunun kendine "zeka tek başına yeterli değil mi" sorusunu sormasına sebep oluyor. Hem düşük zekalı, hem üstün zekalı insanların yaşadıkları zorlukları hem de "normal" toplumun bu iki uç durum karşısında verdikleri tepkileri görüyoruz. Çok gerçekçi! 2018'de okuduğum en iyi kitaptı!

Algernon'a ÇiçeklerDaniel Keyes · Koridor Yayıncılık · 201515,3bin okunma

·

52 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Çağla Lotinac Akman