Halen kitabı hazmetmeye çalışıyorum ama sıcağı sıcağına bir inceleme yapmak doğru olur diye düşünüyorum. Hazmedemeişim sanırım geleneksel bilgilerden kaynaklanıyor.
Bunlar arasında benim yanlışlarım;
1) "cinsellik ile çocuk" aynı cümlede yer alamaz.
2) "İnversiyon" (dönüklük veya eşcinsellik) viladi (doğuştan) gelen bir özelliktir.
3) "ensest şevk" bir hastalıktır.
4) "pedofili" (sübyancılık) her zaman için bir hastalıktır.
5) "Hayvana" yahut herhangi uçuk bir materyale (örn: damacana) yönelik duyulan arzu Kesinlikle hastalıktır.
Bunlar şu an aklıma gelen ve birçok ortamda hararetle savunduğum doğrularım (aslında yanlışlarımmış) ki eminim bu konularda çoğunuz benimle aynı fikirdesinizdir.
En başından söyleyeyim; yazarın bunları normalleştirmek ya da gerekliliğini savunmak gibi bir niyeti yok.
İlk hazzın incelenmesinde bebeğin emme faaliyetini yani oral dönemini şöyle tanımlıyor; "çocuğun dudaklarının erojen bölge rolü oynadığını ve sıcak süt akışının neden olduğu uyarmanın haz doğurduğunu söyleyeceğiz."
Dikkat edin ağız erojen bölge olarak ifade ediliyor. Yani bu dönemde haz organı ağızdır ve doğal olan emme işlemini gerçekleştirmesini sağlayarak haz alması sağlanmazsa ilk libido (bastırılmış haz ) ortaya çıkmış oluyor.
Libidoların bastırılması ise bizi ikinci yanlışı düzeltmeye götürüyor. Bazı İnversiyonlar viladi olsa da libidoların bastırılması da çoğunlukla cinsel tercihi yönlendiriyor.
İnversiyon içerisinde ensest ile ilgili yanlışımız da var. Aslında çocuk ebeveyne karşı cinsel arzu duyar ama bunlar iğrenme, utanma, toplum baskısı, kültür gibi dış etkenler ile yönlendirildiğinden bastırılır ve bilinç altına itilir.
Çocuk ile karşı cins ebeveyn arasındaki ilişkiler birey psikolojisinde çok etkili oluyor. Örneğin kadının cinsel arzusu karşılanmaz ve kadın bu hazzı istem dışı erkek çocuğa yönlendirirse çocuk tahrik olmuş oluyor ve bu yüzden bilinç altına itilmiş arzu derin utanma duygusu yaratarak kişilikte tahribatlara yol açıyor. (Bu konu için bakınız: Oedipus Kompleksi)
Ve yine çağımızın bir getirisi olarak kadınların çalışması ve çalışırken de bakıcı olarak çocuk ile ortak cinsiyete sahip bakıcı seçmesi ilerde İnversiyona sebep oluyor. Çünkü bakıcı çocuğu temizlerken, onunla ilgilenirken dokunuşlar ile onu rahatlatır. Çocuk ile bakıcı arasındaki bağ ilerleyen zamanlardaki tercihlerini belirler. Çocuğun bakıcıya karşı bu hazzı yazar tarafından şöyle gözlemlenmiş;
Çocuk gece karanlıkta yattığı odadan sesleniyor. “Teyzecim konuş benimle. Korkuyorum, çok karanlık. Teyzesi; “Ne faydası olacak” der, “beni görmüyorsun ki”. “Olsun” der çocuk, “biri konuşunca aydınlık oluyor”.
5. Yanlışım olarak saydığım yanlış ile ilgili ise cinsel nesne açıklaması yapılıyor. Özne kendine bir nesne yaratmak zorundadır. Burada da tercih değil zorunluluk devreye giriyor. Mesela hapishane, askeriye gibi yerlerde dönük olmayan bireylerin ortak cinsiyeti cinsel nesne olarak görmesi buna örnek olarak veriliyor.
Köylerde hayvanlar ile yaşayan insanların nesne olarak görebileceği şey hayvanlardır, eğitim görevlisinin ise çocuklar.
Elbette bu sonuçlar bizi tekrar tekrar libodonun bastırılmaması gerektiği sonucuna getiriyor.
Cinsel Özne, cinsel nesne ve cinsel haz kendini tamamlama yolunda hiç bir engeli tanımıyor.
Düzenli bir cinsel yaşantının varlığı sizin hayatınızda daha başarılı olmanızı sağlar. Çocuk eğitiminde ve cinsellik konusundaki yanlışların düzeltilmesinde çok faydalı olacağına inandığım bir kitap.
Unutmayın ki doğrusunu bilmek yanlışları düzeltmenin ilk adımıdır. Kesinlikle okunmalı. . "Her şeyi yazdın, okumanın ne anlamı kaldı?" demeyin, on katı bilgi var bu kitapta. :-)
İyi okumalar dilerim...