Bir Hemingway yorumu
Hemingway’in aşıkları her an birbirlerini bedensel ve ruhsal olarak seviyorlardı; cinsellik onların davranışlarının, duygularının, sözlerinin içine işliyordu ve arzu ile zevk için de şiddetle boşalınca, onları bütünlükleri içinde birleştiriyordu. Başka bir şey de hoşumuza gidiyordu: eğer insan, her şeyde, bütün benliğiyle varsa, "bayağı durum" yoktur. Günlük yaşamın gösterişsiz mutluluklarına çok önem veriyorduk: bir gezinti, bir yemek, bir sohbet: Hemingway bunlara romantik bir çekicilik veriyordu; kahramanlarının hangi şarapları, hangi etleri sevdiklerini, kaç bardak şarap içtiklerini inceden inceye bize anlatıyordu; en ufak sözlerini aktarıyordu; önemsiz ayrıntılar, onun kaleminde birdenbire anlam kazanıyordu; bize anlattığı güzel aşk ve ölüm öykülerinin arkasında kendi tanıdık dünyamızı buluyorduk. O günkü konumumuzda, bu anlaşma bize yetiyordu; bu romanların toplumsal içeriğini anlayamıyorduk çünkü, kendi özgürlüğü müzik konusunda yarattığımız fikirle yolumuzu şaşırmıştık ve bireyselciliğin dünyanın tümüne karşı alınmış bir tavır olduğunu anlamıyorduk.
·
23 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.