Oğuz Atay okumanın ne kadar zor olduğunu bir kez daha anlamamı sağlayan eser. Zor ama bir o kadar da güzel. Yazar bu romanında yine bilinçakışı, iç monolog, mizah, leit motif, ironi gibi birçok anlatım tekniğini bir arada kullanmış. Bu da okuyucuyu ister istemez zorluyor. Öyle ki bir paragrafı bile kaçırsanız neyin gerçek, neyin hayal veya konuşan hangi karakter anlayamıyorsunuz. Eserden kopmanız an meselesi yani. Oğuz atay'ın üslubuna alışıksanız sıkıntı yok. Eserin başkahramanı Hikmet Benol. Yazarın biyografisi hakkında biraz bilgi sahibi olanlar bu karakterin aslında Oğuz Atay'ın ta kendisi olduğunu anlarlar. Hikmet Benol birkaç farklı kişilik olarak çıkıyor karşımıza. Yazar bu karakterin soyadıyla bile bir ironi yapar: Ben - ol İroni sadece bu isimde kalmaz. Evlendiği kadın Sevgi ile sevgisizliği, sevdiği kadın Bilge ile bilgisizliği yaşar Hikmet Benol. Hikmet Benol gerçekliği araştırmaktadır. Ama bunu araştırırken gerçeklerle bu kadar ilgilenmenin toplumu yönetenler tarafından çok tehlikeli olduğunu anlıyor. Sonrasında da bu gerçeklerle bir "oyun" muş gibi ilgilenmeye başlıyor. Eser toplum/aydın eleştirileriyle dolu. Oğuz Atay sevenlere tavsiye ederim.

Tehlikeli OyunlarOğuz Atay · İletişim Yayıncılık · 202231bin okunma

·

80 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

MUHARREM DAŞTAN