Sanki gayya kuyusuna atmışlar beni.
Kimse el vermemiş
İncinmişim güllerden evvel
Hafız bir gazel yazmış da
Öyle çıkmışım gün yüzüne.
Böylece
Güller de dirilmiş.
Tel örgüleri kımıldatan;
Bir çocuğun bacağıdır,
Bunu biliyorum.
İzahsız olan her şeyin,
Dış dünyanın mecburiyetlerini talan ettiğini de.
Kimi ruhlar evvelden aşinadır birbirine
Bunu biliyorum.
Bana aşina olanı bulmak için
Bir âleme aşina olduğumu da.
Şimdi
Durmuş bir saate bakar gibi bakıyorum kendime
Yaşlandım değil ve fakat çok büyüdüm diyorum
Hepsi bundan.
Anlatsalar, anlamayacağım.
Sanki yüzümün doğuya bakan yanına
Hiç fabrika kurmamışlar,
Orası hep sarhoş kalmış.
Bu sakinliğim;
Tüm yolların bir yere çıkmasından.
Bunu biliyorum...