Ah Martin.. son sayfanın da bitmesiyle birlikte ellerimden kayıp giden arkadaşım!
Jack London bu cümleleri nasıl yazabilmiş diye düşünmekten kendimi alamıyorum doğrusu.. Çünkü bu cümlelerde yaşayan, kalbe dokunan, nefes alıp veren birşeyler var!
Sayfalara sığdırdığı o koca azme hayran olmamak elde değil; çalışmak , her şeye rağmen, herkese rağmen çalışmak... tüm imkansızlıklara, tüm küçümsemelere rağmen çalışmak!
“Gözlerini kapayıp aklına on bin kitabın görüntüsünü getirdi. Bütün güç kitaplardaydı.”
Hoşçakal Martin.. seni zihnimde daima yaşatacağım!