Her ölüm dünyada bir çatlak açar- bir boşluk bırakıp öyle gider ki her kişi : öteki kişiler de,şimdi,o çatlağı kapatmakla,o boşluğu doldurmakla görevlendirilmiş hissederler kendilerini.
Oysa,zamanla,çevre dokunun da çatlaması ve boşalmasıyla o çatlak belirsiz- öteki çatlaklardan ayırdedilemez- hale gelecek; o boşluk da,zaten,yok olacaktır.
...
Oysa,önemli olan,çatlağı açıkça görebilmek,boşluğu olduğu gibi yüklenebilmekti.
Çünkü,ölüm,onmaz;yaşam,onarılmazdır.