Tepkisiz
Durdum ve bir kez daha konuşmaya karar verdim. “N’olur anla beni. Benim kendime hayrım yok kaldı ki sana nasıl olsun?” dedim. Sadece boş boş bakıyordu bana. “Bitti, niye anlamıyorsun?” dedim, tepkisizdi. Bu suskunluğu anlayışsızlığı beni deli ediyordu. İşte o an tepem attı. Ayağımı yere vurarak bağırdım: “Hoşt! Hoşt! Kışşt! S.ktir!” Bu ani hareketim karşısında korktu ve kuyruğunu bacaklarının arasına sıkıştırarak kaçtı. Dört metre ha var ha yok, öteye gitti durdu. Bakıştık. Sonra yeniden peşimden gelmeye devam etti. Bilseydim eğer bu kadar yavşak bir köpek olduğunu acaba elimdeki kıymalı poğaçanın yarısını verir miydim?
·
11 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.