Çırpınırdı Karadeniz ...
Ey denizlerin en hırçını , en bahtı karası
Ey Karadeniz ,
Ey insanı mert ,suyu sert ,toprağı bereket Karadeniz…
Bilseler içinde ne hazin hikayeler ne kadersiz insanlar var .
Duysalar Güllü'nün sessiz haykırışlarını , Gösterseler zalimlere günlerini ,
Kurtarsalar bir genç kızın hayallerini ,geleceğini .
Mahkum etmeseler kuzuyu kurda,
Ormanda ceylanlar ürkmeden su içse ,
Degirmenler misali dönse başımız mutluluktan ,
Denizde gemiler batmasa da
Biz de dalmasak uzaklara ,
Karın tokluğuna çalışmasak ,
Bal sürmesek Hacı'ların ekmeğine ...
Ey denizlerin dimdik duranı ,
Ey bereketli suları dalgalandıran ,
Korkusuz kaptanlar yetiştiren Karadeniz.
Ne olurdu sanki bir kere de zalimler kazanmasaydı ,
Namussuzluk kol gezmeseydi karanlık sokaklarında .
Seven sevdiğine sevdiğini söyleseydi çekinmeden ,
Sevgiler için geç kalınmasaydı ,
Keşke denmeseydi ölen mutluluklar ardından …
Ey Karadeniz'in bahtsız insanı
Senin hikayeni okuduktan sonra,
kendine gelmesi uzun zaman alıyor insanın ;
Ama keşke demiyorsun ,
Çünkü her hikaye mutlu sonla bitmiyor...
Not=Karadenizli değilim.
Karadeniz'in Kıyıcığında
Rıfat Ilgaz
·
16 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.