Psikopat
Evimin önüne geldiğimizde Kağan motoru durdurup bana döndü. Mavi gözleri duygusallıkla koyulaşırken bir girdap gibi beni kendine çekiyordu.
“Yemek için teşekkür ederim,” dedim gülümseyerek.
Kağan derin bir soluk alıp yavaşça verdi. Kararsız bir hali var gibiydi.
“Önemli değil,” derken bakışları dudaklarıma kaydı. “Harika bir
Martı Yayınları
·
46 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.