Uzaklık ve yokluk her dostluğa zarar verir; bunu itiraf etmekten ne denli hoşlanılmıyorsa da karakteristik bir durumdur bu! Çünkü, görmediğimiz insanlar, en sevgili dostlarımız bile olsalar, yılların akışı içinde, yavaş yavaş soyut kavramlara dönüşürler, böylelikle onlara yönelik ilgimiz giderek salt mantıksal, hatta geleneksel bir ilgi olur: Gözümüzün önünde bulunanlara ise, sevdiğimiz hayvanlar bile olsalar, canlı ve derinden duyulan bir ilgi gösteririz. İnsan doğası böyle duyumsaldır. Demek ki Goethe'nin şu sözü burada da kanıtlanıyor:
"Şimdiki zaman, güçlü bir tanrıçadır." [Tasso, Perde 4, Sahne 4]
Sayfa 178 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
·
11 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.