Kurban
Doğdum. Kızdım.
Bu dünyaya hiç gelmemiş saydılar
İlk avazda beşik kertip kaderimi yazdılar
Bez bebekle oynatmadan otlaklara saldılar Mahsul biçtim, hayvan güttüm
Yeşermeden büyüdüm
İlk kanı gördüğümde kocaya sattılar Gerdanıma birkaç altın taktılar
Gençliğime iki koçu bedel biçtiler
Üçüncüyü benim için kurban ettiler
Amanın beni başlık için yaktılar.
Sürme gözlü koç mu, ben miyim kurban?
Düğünde elime kına yakıldı
Kanlı çarşafım ipe serildi
Marur kocam horoz gibi gezdi, gerindi
On dördüme varamadan döllendim
Üzerime kuma geldi delendim
Kumanın da benimde elimiz bağlı
Yüreğimizde yangın, gözümüz dağlı.
Baş kaldırdım, namluya kurşun sürdüler
İnfaz için ailenin en gencini seçtiler
Durma kardaş, sık kurşunu alnıma Yaşanmamış gençliğim çeyiz bohçamda durur Bu töreye doğan kadın ancak ölüm ile kurtulur.
Sayfa 15 - Ayşe KulinKitabı okudu
··
7 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.