Boş bir taş varsa bu ülkede üstünde ben varım
Bir fabrika gibi soluklu yerinde duramayan
Kaç kulaç boş varsa bu denizde üstünde ben varım
Bir şubat vapuru gibi puslu duman duman
Eylül ocaklarından simsiyah ben çıkarım
İktisat fakültesi’ndeki akşam aydınlığıyım
Yağmurlu camlardan saygıyla kitaplara vuran
Ne kadar mehmed varsa kuşkusuz benim adım
Tunus Emre’den bu yana mehmed sıradağlarıyım...