Özgünlük kayboldu; onun yerini alan ”otantizm” de kaynağını nostaljiden aldı. Yaşanan bu sürecin en uç biçimi, çağdaş iletişim ve teknolojik araçların biçimidir: bu alanda hiçbir zaman özgünlüğe, farka ve asıl olana yer verilmemekte ve her şey, hemen ve sınırsız olarak çoğaltılıp çoğaltılmamalarına göre değerlendirilmektedir. Kazanan, nesnenin kısa sürede benzer bir biçimde çoğaltılması olmaktadır (Baudrillard, 2011: 211). Evrendeki denge bu şekilde kurulurken, simülakr ve simülasyonlarla yaratılıp çoğaltılan benzer ya da benzere yakın gerçeklikler bir ensest ilişkiye dönüşerek topluma ve toplumsal işleyişe zarar vermektedir. Bunun adı gerçekliğin deformasyonudur. Gerçekliğin sanalın içinde yapay eşdeğeriyle var olması kendinin gereksizliğini, anlamsızlaşmasını ve değersizleşmesi sonucunu doğurmaktadır.
·
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.