Her yaralı topluluğun içinde doğal olarak önderler belirir. Öfkeli ya da hesapçı bu kişiler , yaralara merhem olan “sonuna kadar gidelim “ söylemleriyle ortaya çıkarlar . Bir hak olan saygıyı karşıdakilerden dilenmemek gerektiğini , ama bunu onlara dayatmak gerektiğini söylerler .