#kitapalıntıları :
"Yine yalnızız işte. Her şey öyle yavaş, öyle ağır, öyle hüzünlü ki... Yakında yaşlı biri olacağım. Ve sona erecek nihayet."
"Eski anılar dirençlidir... ama narin ve kırılgan olurlar..."
"Çekilip gitme vakti gelmişti... Manasızca kaçıyorduk hepimiz..."
"Her şeyden bıkılır da uyumak ve hayal kurmaktan asla."
"Savaşmak aptalcaydı, boş yere kendi kendini kemirmek demekti..."
Louis Ferdinand Céline in okuduğum ikinci kitabı oldu. Açıkça söyleyebilirim ki "Gecenin Sonuna Yolculuk" kitabı çok efsane bir kitaptı. Taksitle Ölüm de Ferdinand ın çocukluğu anlatılırken diğer kitapta gençliği anlatılmıştı. Herkesin okuyabileceği bir kitap olduğunu düşünmüyorum açıkçası sınırları zorlayan, mide kaldıracak çok fazla kısımları vardı. Kısacası okurken bayağı zorlandım diyebilirim. Maalesef diğer okuduğum kitabı kadar tat alamadım.