Son günlerde canımı sıkmaya başlayan bir mevzu hakkında uzunca süre düşündüm. Şu herkesin diline pelesenk olmuş "Bizim milletimiz çabuk unutur," sözü artık içimi daraltınca derdimi şurada dökeyim dedim. Bizim sandığımız gibi hiç bir millet geceleri uyumadan intikam yeminleri etmiyor, her millet yaşanan büyük dramları mazide bırakıp yoluna devam ediyor 
Yüzyıllık Yalnızlık çok güzel anlatır bunu. Mesele bir şeyleri unutmamaksa mıh gibi her şeyi aklımızda tutucaksak olayı çözmek hakkımızı almak amacını taşımamız gerekir ki şu anda almaya gücümüzün yetmediğini gösterir bu durum. Yani aslolan hakkını hak ettiğin anda almak ve unutmaktır. Çünkü biz insanız ve size neyin gazı verilirse verilsin duygularıyla yaşayabilen hayvanlarız öyle üstün aman aman meziyetlerimiz yok. Bir facia yaşanıyorsa hesabı suçu yükleyip üstüne basılacak kadar küçüklerden sorup alınmayan önlemleri, sonrasında sarılmayan yaraları, olay tekrar yaşanmasın diye yapılmayan icraatları, denetlenmeyen yerleri sorgulamak gerekir. Velhasıl biz unutmayalım da!
·
28 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.