Gün tüm yorgunluğuyla sızarken köklerime
Havf ve reca arasında bir yerde
Çiğdem çiçeğinin boynunda bir saat
Bir saat ki helâk olunan günlerin sırrı
Çamurun kalbinden görüyorum oysa izimi
Duvarında asılıyım kendi tüfeğimin
Az bir merhamet çokça huzursuzluk tozu yuttum bir gece
Tutup söktüm tunç dikenlerimi bir bir
İri kemik, kıraç bir rüya, körelmiş bıçak gibi
Anladım artık
Işığı sönmeyince içimin görünmüyor dünyanın renkleri
Sinem Çağlancı
edebifikir.com/siir/dunyanin-r...
·
19 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.