"Bunu yapabilir misin?"
"Bu bir roman olsaydı, olaylar da plana göre gelişirdi. Ancak kahrolasıca hayat o kadar düzensiz ve karışıktı ki. Bölümleri bile olmayan bir ömür hakkında başka ne söyleyebilirdiniz?" (s. 325)
Stephen King'in okuduğum 2.kitabıydı. Okuduğum ilk kitabına ve kendisinin de yazmış olduğu ilk kitaba (
Göz) göre tesiri biraz daha az oldu. Çok tanınan ve sevilen bir yazar olduğu için kitaplarından da belli bir haz almayı istiyor insan.
Kitabın konusunu kısaca açıklayacak olursam:
Kitapları çok beğenilen ve uzun süre üst sıralarda kalmış çok sevilen bir yazar; soğuk, fırtınalı bir kış gününde biraz rahatlamak amacıyla arabasıyla ufak bir yolculuğa çıkar. İçkili olduğu için kaza geçirmesi kaçınılmaz olur. Ne var ki kaza yapar ve çok ağır yaralar alır. Gözünü açtığında kendini takıntılı hayranının evinde bulur. Evet, takıntılı hemşire -yazarın bir numaralı hayranı- o çok sevdiği kitapların yazarını soğuktan donarak ölmekten kurtarmıştır. Kurtarmıştır kurtarmasına da yazar felaketten kurtulmuş muydu yoksa felaket yeni mi başlıyordu?
Ahh takıntılı hemşiremiz Annie Wilkes, ona takıntılı kelimesi az gelir, kadın tam bir deli! Adeta bir sadist! Kadının ne kadar vahşi olduğunu kitabı okudukça anlayacak ve ağzınız açık kalacaktır eminim.
Yazarımız Paul Sheldon, Annie'nin yeni kurbanı... Sayfaları çevirdikçe acıma duygunuzun harekete geçeceğini ve çaresiz bir üzüntünün sizi esir alacağından eminim.
Kitap çevirisi bakımından gayet iyi düzeydeydi. Kullanılan söz sanatları olsun duyguları aktarış biçimi olsun okurken hoş bir hava katıyor. Ancak bazı zamanlarda kafamın karışmasına neden olan bir durum vardı: kitabı 1.tekil kişiden yani Paul'un ağzından okurken bir başka paragrafta aniden 3.tekil kişiye tanrısal bakış açısıyla geçiliyordu.
Olayları 3 açıdan takip ediyordunuz: Paul'un şu anda yaşadıkları ve hissettikleri, Paul'un geçmişte yaşadıkları, Paul'un iç dünyası. İç dünya derken bunu o an söylemek istedikleri ama yalnızca içinde kalan sözler, geleceği kafasında şekillendirmesi ancak eyleme geçememesi şeklinde yorumlayabiliriz. Bu durum -film ya da dizilerde olduğu gibi- okuru sanki gerçekten yaşanıyormuş gibi anlık heyecana sürüklüyor ve adeta nefes kesiyor ancak gerçek olmadığını anlayınca da bir rahatlama getiriyor.
Kitaba başladığınızda sizi bir merak sarıyor, okudukça okumak istiyorsunuz. Fakat ne yazık ki bu durum bir müddet sonra yerini sıkıntıya bırakıyor. Yazarın Paul'un Wilkes ile olan yaşantısını biraz fazla uzun tuttuğunu düşünüyorum. Açıkçası kitabın ortalarında kendimi zorladığımı söyleyebilirim. Ne var ki sonlara doğru yeniden akıcılık kazanıyor ve merak içinde okuyorsunuz. Sondaki bu akıcılık olmasaydı 7 puan vereceğimi zannetmiyordum.
Elbette yazarımızın sevenleri çok, çoğu kez de hakkını veriyor bu sevginin. King okumayı seviyorsanız elbette okumalısınız. Ancak şunu söylemeliyim ki yazarı yeni okuyacaksanız bu kitaptan başlamamanızı öneririm, hatta okuyacağınız 2.kitabı bile olmamalı bence. Yazarı ve tarzını anladıktan sonra kitabı daha iyi okuyacağınızdan eminim. Kitaplarla kalın^^
·
28 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.