Ahmet Cemil... Romanın dilinin ağır gelmesine karşı bana okumakta ısrar ettiren, eksi yönleriyle dahi kendini sevdirmeyi başaran karakter... Raci gibi ölüm döşeğindeki bir insanın ısrarla haset edip kin güttüğü fakat ona karşı affedici ve merhamet sahibi olmakta ısrar eden naif Ahmet Cemil... Babasının yerini doldurmaya çalışan, işten işe koşuşturan, aşkını içinde bir sır gibi saklayan Ahmet Cemil... Mai gecenin hayallerine umut bağlayıp; siyah gecenin hakikati yüzüne bir tokat gibi inen Ahmet Cemil... Aslında hepimizin içinden bir parça taşıyan sen gibi, senin gibi ince ruhlar için hayat maalesef cehennemdir... Fakat biz öyle biliriz ki iyilik kaybolmaz... Umarım bu dünyada bir gün Ahmet Cemil'ler de mutlu olur... Halit Ziya Uşaklıgil'e saygıyla...

Mai ve SiyahHalid Ziya Uşaklıgil · Dergah Yayınları · 201626,7bin okunma

·

2 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

BNK