MÜNCER
iki zamanı var dilimin
biri senin biri sana
yerdesin mademki sevgilinin yerindesin
benzemese de olur kaşın musanın kılıcına
misal seni benden çıkarsalar
ne kalır ki asacak zamanın sarkacına
İki rengi var sesimin
beyazı senden karası sana
ömür bana yazılmış müddeti sende
bilirsin yok gövdesi ayağı kanadı da
dolandım kaldım böyle işte
o sarmaşık ağacına
İki gözü var başımın
biri seni görür diğeri bakar sana
sen bana sen diyorsun ben de bana sen diyorum
bu bir düşmüş evinin en dar penceresiymiş
ehli bilir ne diyeyim nasıl düşer ki insan
hem bir dağın içine hem dağın yamacına
Gören der ki iki kulak
soldaki senindir sağdaki sana
hangi kapıdan girsem aynı eve varıyor
ha dünyanın ar damarı ha yusufun gömleği
canımın ejderhası ikisini de yutmuş
bakınıp durur öyle yemleyen avucuna
Mehmet Narlı
·
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.