Şiki'den çok daha uzun yıllar yaşamasına rağmen Söseki de sağlıklı bir insan değildi. Bütün hayatı boyunca ruhsal bunalımdan -kendi deyimiyle "asabi zafiyet"- kurtulamadı. İlk ciddi ruhsal bunalımını yaşadığında aşağı yukarı otuz yaşlarındaydı. Bu sorunu meditasyon yoluyla çözmek için 1894 yılında Kamakura'daki bir Zen tapınağına girdi. Ertesi yıl Tokyo'daki hocalık görevinden ayrılarak Matsuyama'ya taşındı. İkinci büyük sinir krizini İngiltere'deyken yaşadı ve bu bunalımı memlekete döndükten sonra da devam etti. 1912-1913 yılları arasında Kocin (Yolcu) romanını yazarken yine aynı olay başına geldi. Kırk dokuz yaşında hayata gözlerini yumuncaya kadar geçen on yıllık dönem içinde çektiği mide ülserine rağmen romanlarının çok büyük bir kısmını bitirmeyi başardı. 1910 yılında İzu yarımadasının Şuzengi tapınağında tedavi görürken büyük bir mide kanaması geçirdi; tehlikeyi atlatmasına rağmen 1916 yılında ülserden hayatını kaybetti.
Sayfa 670 - Boğaziçi Üniversitesi
·
23 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.