En saf haliyle sevilmek de hâlâ bir tuhaflık vardır. Hâlâ, hayat eksiktir. Birlikteyken dahi özlendiğimizi fark ederiz şaşkınlıkla. En çok birlikteyken korkuya kapılırız. Bu dünya da birleşen ayrılabilir de. İkbaharın sonbaharı vardır. Gündüzün gecesi. Aydınlığın karanlığı. Hayatın önünde ölüm dikilir. Bağlanmanın önünde ayrılık. Koca bir dağ gibi dikilir. Sevdiğimiz dağlar bu sefer bizi ayırır.
Sayfa 17Kitabı okuyacak
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.