Birlikte güzel bir çift olacaklardı. Neredeyse altmış yıl önce, adam ilk kazmasını kendisine vurduğu gün toprak ona bu randevuyu vermişti. Birbirlerine olan sevgileri burada bitmeliydi, toprak onu almalı ve korumalıydı. Ne güzel bir istirahat! Tek duyacağı, tutam tutam otları eğen kuşların hafif adımları olacaktı. Kimse başının üzerinde yürümeyecekti, yıllar boyunca yuvasında olacak, kimse onu rahatsız etmeyecekti. Güneşli bir ölümdü bu, huzurlu kırların tükenmeyen güneşi.
Sayfa 59 - Sel Yayıncılık 3. Baskı
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.