Erasmus , insanlığın aslında gayet de akılcıl sanıyla düşündüğü , faaliyete döktüğü eylemleri konu konu eleştiriyor ve ne kadar akılcıl delilik varsa gözler ònüne seriyor. Bunu deliliğin kendi ağzından yapıyor üstelik. Kitabında deliliğe methiyeler dizerken ince ince düşündürüyor . Bazı yerlerinde sıkılıyorsunuz yani surekli aynı konunun dönmesi durumundan ben sıkıldım öyle söyleyeyim ama kitabın sonuna konulan oyun ile nokta atışı yapılmış. Harika olmuş.
Kitaptan iki alıntı bırakıyorum buraya ben de . Deli dostlarıma ..
...🕸
Onlar öyledir. Biraraya geldiklerinde deli olduklarını kabullenmezler. Kendi aralarında hep akıllı geçinirler, sadece başkalarına hep deli gözüyle bakarlar.
...🕸 .
Hiçbir canlının doğal sınırlarla bir sorunu yokken, insan kendi varlığına zincir vurduğunu düşündüğü her şeyi kırmak eğilimindedir.