Ama eli hala onun eliydi,hala sıcaktı ve tırnaklarında neredeyse siyah gibi görünen lacivert ojeleri vardı ve öylece elini tuttum ve ikimiz olmadan dünyayı hayal etmeye çalıştım ve sadece bir saniyeligine, benim de gidici olduğumu asla bilmeden ölmesini dileyebilecek kadar iyi bir insan oldum. Ama sonra daha çok vaktimiz olsun istedim ki birbirimize âşık olabilelim. Sanırım benim dileğim gerçekleşti. Ben yaramı bıraktım.
Başka ne diye bilirim?O çok güzel .Ona bakmaktan sıkılmıyorsun.Senden daha zeki olub olmadığını düşünmuyorsun, öyle olduğunu biliyorsun.Kimseyi incitmeden komik ola biliyor.Onu seviyorum.Onu sevdiğim için çok şanslıyım.Van Houten.Bu dünyada incinip incinmediğine dair tercih yapma şansın yok ancak kimin inciteceğini seçebilirsin,ihtiyar.Ben kendi tercihlerimden menmunim .Umarim o da tercihlerini sever.
Seviyorum ,Augustus.
Seviyorum.
Son :(
Sayfa 317Kitabı okudu
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.