"An gelir Attilla ölür" dizesini yazdıktan üç sene sonra, ilk kalp krizini geçirdi şair. "Bir ikincisi gelecek ve beni alıp götürecek" diyerek soğukkanlı bakmaya çalıştı ölüme. Sonunda masal bitti, şenlik dağıldı,bir acı yel kaldı bahçede yalnız. Ölümle şairlerin bir hesabı vardı yüz yıllardır ve yine şairler kaybetti:
"Kanlı hesapları vardır
Kıyamete kadar sürecek
Ölümle şairlerin
Kim bilir nerden bilecek
Ne çığlıklar daha geçer bu dünyadan
Attila İlhan gibi"