Özlem , dehşet duygusunu bastırabilir mi? Ait olma duygusu , nefretten baskın çıkabilir mi? Nefret unutulabilir mi ? Yaşlı adam kimdi ? Bir zalim mi? Evet ama çok eskilerde kalmıştı bu . Ankara’daki o adamı gözümün önüne getirmekte bile zorlanıyordum . Ölmek , yaşlı adam için bir kurtuluş olacaktı bu aşamada . Ama öldürmedik aksine kurtardık Clara ile birlikte . Horatius’un dizesini hatırladım :”Ölmek isteyeni kurtarmak , öldürmekle birdir “
Mutluluk dedikleri şey , rutinin içine kapılıp , biraz güvenlik , biraz can sıkıntısı mıydı? Bu bir dünyalılaşma eğitimiydi Sami ve arkadaşları için .
Almayı planlanan intikam , öldürmekle bağışlamak arasındaki uzayan ikilem . Anadilin , seni düşmana bile yaklaştırabileceği ...
SiriKit..benim yoldaşım, dert ortağım kedim..Ya da hayali kedim mi desek bilmiyorum.Nasıl tek hamlede tavşanı öldürmüştü.Dediğim gibi : ya kedi olacaktın ya tavşan bu hayatta.Sirikit bir kediydi ve bunu hep hatırlayacaktım, özellikle Stockholm’deki bu hastanede.
O zamanlar hayatımın sonraki yıllarında öğreneceğim bir sözü bilmiyordum ; Seneca diyordu ki kötülük etmeyi istememek başka , bilmemek başkadır .
İntikamın bile bir düzeyi vardı, alçakça olmamalıydı. Çocukluk arkadaşım Mehmet’i ve onun gururunu bile hiçe sayarak bana kanattırdığı burnunu hatırladıkça belki de o yaşlı adam kadar alçak olduğumu düşünmeden edemiyordum.Adam bir gün bu yönümü yakalayacak ve bana ;”Kötülük de iyilik de şartlara bağlı delikanlı. Belki de benim yerimde olsan sen de aynı şeyi yapardın.” Diyecekti. Filiz bir M1 piyade tüfeğiyle parçalanmıştı ama her şeye rağmen .Bu gerçek değişiyor muydu?
Yanlışlara karşı çıkıyoruz ama doğruyu gereken güçte savunamıyoruz bazen. Korku, düş gücünden kaynaklanıyor sanırım. Bütün entelektüeller korkak oluyor bu yüzden .
İnsan , Türk olduğunu Türkiye’de iken anlamıyor. Ancak dışarı çıktığında iyi Türk kötü Türk yok , sadece “Türk” var . Öylesine baskın bir damgadır ki bu , bütün kişisel özelliklerinin üstüne çıkar, onları boğar, kişiliğini öldürür. Mülteci olmak... işte şimdi ben de düşmanımla aynı kimliği , aynı varoluşu paylaşmak zorunda bırakılmıştım. Hastanedeki ve dışarıdaki bütün İsveçliler bana bu adamdan daha yakın geliyordu , onlarla aynı değer ölçülerini paylaşıyordum ama ne yazık ki ben onlara yakın gelmiyordum .
·
15 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.