Bırakıyorum bu hayatı: ''Sizin sosyal statü olarak adlandırdığınız şey sermayenin ve eğitimin meydana getirdiği bir ayrıcalıktır.'' Sürekli birilerinin ona hayatını kendi sosyal sınıfına göre nasıl yaşaması gerektiğini anlatmasından, sınıfsal üstünlüğünün başkalarının sırtından geçinerek olduğunu düşünerek her şeyini bırakıp ekmeğini taştan çıkarmaya çalışan kahramanımızın öyküsüdür bu okuduğunuz. Bu kitabın ne anlattığını değil hangi soruların cevabını bulmaya çalıştığını anlatmak isterim sana sevgili okur. Başta da belirttiğim gibi sosyal statü ve ayrıcalıklardan feragat edersek nasıl bir son bekleyebilir bizi? Gerçek ve doğru olan herkesin emeği ile çalışarak bütün uygarlığa katkı sunması mı yoksa bazılarının çalışmadan kendini bilim ya da sanat gibi sözde yüce amaçlar uğruna yönlendirmesi doğru mu değil mi? Sahip olduğumuz eğitim bizim gerçekten özümüzü oluşturur mu yoksa o da ayrıcalıklarımızın sadece doğal bir yansıması mıdır? Çehov'un pek çok kitabını okudum ancak eserleri arasında okuduğum yönde en fazla gerçekçilik barındıran eseri olabilir. Kendisi sadece üst sınıfların yaşantılarındaki ikiyüzlülük,basitlik ve ahlaksızlığı değil aynı zamanda alt sınıflardaki aynı özellikleri de işlemiş. Sınıfsal farklılıkların ortadan kalkabileceğine inanan ya da asıl kurtuluşun halkın bir araya gelebilmesi ile oluşabileceğini düşünen çağdaşlarını da bunun hem alt sınıf hem de üst sınıf insan noktasında her grubun da aynı noktada yozlaşma yaşadığından dolayı mümkün olmadığını göstermiş. ''Hiçbir şey iz bırakmadan geçmez'' ancak düzenin değişmesi veya düzenden kaçmanın da küçük de olsa mümkün olduğunu ve bunun bedelinin hiç de ''küçük'' olmayacağını gösteren harika bir kitap okumak benim için aydınlatıcı oldu.

HayatımAnton Çehov · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20191,952 okunma

·

32 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Cem