Beni sevin istiyorum umursuyorum ölesiye. Umursamaz olduğuma bakmayın geberiyorum sevin diye beni. Ölebilirim bunun için şu an.
Ölme güzel kızım. Seni en çok ben severim ve en çok ben üzerim. Ama şimdi seni daha çok üzmek istemiyorum. Biliyorsun yaparım hem de en ağır şekilde. Ama şimdi yok, hayır sana bunu yapmam tatlım. Seni sevmeyi, bir bebek gibi sarıp pamuklara, koynuma almayı da bilirim. Evet alabilirim. Ellerim titrerse bil ki bunu daha önce hiç yapmadığımdan, yapamadığımdan, denemediğimden, denemeyi akıl edemediğimden. Seni çok seviyorum ama dikenli tellerin arasından ellerim, bileklerim kanarken bil ki öyle zor.. Ama canım yansa da yine yansa da onları da yumuşatabilirim belki zamanla! Ne olur bana zaman ver. Biliyorum sevilmek için öyle çok bekledin ki, ben de sevebilmek için. Büyüdüm, yaşlandım artık her şeyi öğrendim desem de en önemli şeyi seni sevmeyi öğrenemedim, adım atamadım, korktum. İçimdeki mayınlı tarlalardan, dikenli tellerden. Ve gördün mü bak, onlar varmış gerçekten. Ben mi var ettim bilmiyorum. Orasını düşünmek boşa çaba. Şimdi buradayım ve dikenlerin paslarının gittiğini, artık birer gül dikenine döndüğünü görüyor musun? Bu, bu nasıl olur? Tanrım, bunca yıl ben değiştirebileceğim korkularımla mı yaşamışım? Mutluluk, pişmanlık, geçip giden zamana üzülüyorum. Fakat bak kızım ben sana zaman verecekken sen bana verdin. Şimdi sen bana sarıl, sen beni öp, biliyorum ki beni öptükçe sen de sevildiğini bileceksin, ben de! Ben bunu öyle uzun zamandır bekliyormuşum ki içimdeki koca boşluğu farkında bile değişmişim! Yok hayır ağlamaktan artık utanmıyorum. Acısa da canım biliyorum ki gözyaşları ruhumu temizleyecek inanıyorum ve utanmıyorum. Seni öyle öyle çok seviyorum ki. Bana sarıl beni öp, beni kokla, bana bana bana sevgini ver... Bunu öyle zamandır istiyormuşum ki! sen beni sevdikçe biliyorum ben de kendimi seveceğim. Ve gördün mü bak başladığımız noktada sen sevilmeyi isterken ben sevilmeye açmışım. Severken sen de iyileşeceksin. Canım kızım, canım kızım, canım kızım. Seni çok seviyorum, çok..
Biliyorsun sulu gözün tekiyim varsın olsun, birlikte nefes verelim bakalım gözlerimizin en derinine, içine! orada ışıyan varlığı bilmek bunca yıl sonra, olsun. Bunu bilmek bile yüreğimi, ruhumu, saçımın her bir telini, tırnak uçlarıma kadar bilmediğim şeyle dolmamı sağlıyor. İyi ki varsın iyi ki birlikteyiz.