Köy bir yana, şehirlerde, hele büyük şehirlerde çocuk, eski, yeni, Doğu, Batı çatışmasının tam ortasındadır. Okul bir yana çeker çocuğu, aile bir yana, devlet bir yana, eş dost bir yana, sinema bir yana, radyo bir yana. Bu değişik etkiler -ki az çok her yerde vardır- birbirlerini tamamlamadığı, her biri çocuğa başka bir değer kattığı zaman mesele yok; ama bunlar birbirine karşı koydu mu, diş biledi mi, tas attı mi çocuğun hali dumandır. Ya işi oluruna bırakır ya iki yüzlü olur ya da... alır başını gider. Bir çocuk düşünün ki on beş yaşında hâlâ babasından dayak yer, küfür işitir, annesi ayaklarını yıkar, amcası rakı içirir, dayısı oruç tutturur, eniştesi okullar ve öğretmenler aleyhine ağzına geleni söyler, her şey parayla der, öğretmen Beethoven'i över, radyoda alaturkanın en bayağısı onunla birlikte ya da onu kapatarak dinlenir. Hangi eğitim bu çocuğu, kimin elinden, nasıl kurtarır?
Sayfa 141
··
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.