Çevremde dayak kadar zararlı olduğunu gördüğüm bir eski eğitim yolu da öğüt vermedir. Hiçbir çocuğun öğütlere kulak astığını görmüş değilim. Tersine, öğüt dinlemekten bunalan, kafasına zorla sokulmak istenen akla karşı koyan çocuklar, gençler görmüşümdür. Dayak gibi öğüt de tepeden inme bir eğitimdir: O da bir çeşit ezme, küçültmedir insanı. Öğüt veren, örnek olmayandır çokluk. Oğluna durmadan yalan söyleyen bir babanın doğruluk öğütleri vermesinden daha gülünç ne olabilir? Çocuk da bizim gibi söze değil, işe bakar.
Sayfa 142
··
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.