- Ne anlatıyordum? Evet geri çekilmeye başlamıştık. Hakçası, 1918 yılı Eylül ayına kadar savaşlarda hiç sıkıntı görmedim ben! -Cigarasından derin derin çekti-: “Zorluklardan kaçtım” denemez. Sıkıntıları başkalarının sırtına da yüklemeyi düşünmedim. Arkadaşlar korkak olmadığımı bilirler. Ölümden korkmaz değildim. Ölüm tehlikesiyle karşı karşıyayken korkmak aklıma gelmez! –Gülümsedi-: Tehlike atladıktan sonra korkarım adamakıllı...
Cemil, orduda böylelerini çok görmüştü. Bunlar, tutacakları işi yanlış seçmiş dalgın adamlardı. “Beceriksizlikleri insana acıma vermez. Çetin yerlerde bunları savunma zorluğu da duymazsınız. Bunlar orduların içinde tek başlarına yaşayan insanlardır. Sırasında, yorgunluğa, yoksullukların her çeşidine, en dayanıklı görünenlerden daha iyi davranırlar. Bir şeye dayandıklarının farkında bile olmadan... Bunları ölüm hiç şaşırtmaz. Dalgınlıkları içinde alır. Şaşırtmaları için, daha doğrusu kendilerine acımaları için, öldükten sonra, daha birkaç dakika yaşamaları lâzım gelir!”
Sayfa 544 - Bilgi Yayınevi, Üçüncü Bölüm, Dönemeç, IVKitabı okudu
·
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.