Işçiler Haziran 1848 de elde silah talep ettikleri çalışmayı ailelerine de dayattılar; kadınlarını ve çocuklarını Sanayi baronlarına teslim ettiler. Ocaklarını kendi elleriyle yıktılar, karılarının sütlerini kendi elleriyle kuruttular: hamile ve bebeklerini emziren Zavallı kadınlar Madenlere ve manüfaktürlere gidip boyun eğmek ve sinirlerini yıpratmak zorunda kaldılar; kendi elleriyle çocuklarının hayatını ve sağlığını mahvettiler. Yazıklar olsun proleterlere! Fabllarımızın, eski masallarımızın lafını esirgemeyen, dobra dobra konuşan "ilahi şişeye" aşık çenebaz kadınları nerede? Habire dolanıp duran, habire yemek pişiren, neşe saçan, hiç acı çekmeden sağlıklı ve güçlü bebekler doğuran O şen şakrak kadınlar nerede? Bugün karşımızda, beti benzi solmuş cılız çiçekler gibi, kanları kaynamayan, mideleri harabeye dönmüş, uzunları uyuşmuş fabrika kızları ve kadınları var! Gerçek zevki asla yaşamamışlar ve kızlıklarını nasıl verdiklerini hiçbir zaman çapkın bir neşeyle anlatamayacaklar. Ya çocuklar? 12 saat çalıştırılan çocuklar! Ne felaket!
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.