Cicero, savaşı vahşi hayvanların yöntemi olarak değerlendirir, kendi halkının militarist ve emperyalist düşüncelerini, eyaletlerin sömürülmesini yargılar, ülkelerin Roma imparatorluğu´na katılmalarının asla kılıçla değil, yalnızca kültürel ve ahlaki değerlerle sağlanmasını talep eder. Şehirlerin talan edilmesine karşı çıkar ve hiç hak hukuk tanımayan ayak takımına ve kölelere karşı o zamanın Roma´sinda absürd sayılabilecek iyi niyet gösterilmesi talebinde bulunur. Peş peşe zafer kazanılması ve bunların sağlıksız askeri zaferler olması nedeniyle Roma´nın çöküşünü peygamberlere özgü bir bakışla önceden görür: ´´Romai Sulla'yla salt ganimet uğruna savaşa giriştiğinden beri, imparatorluktaki adalet anlayışı tamamen yok olmuştur. Ve bir halk bir başka halkın özgürlüğünü elinden alırken, gizemli bir öç alma duygusuyla hareket ettiği için kendi yalnızlığının büyüleyici gücünü kaybeder.´´
Sayfa 502 - Can yayınlarıKitabı okudu
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.