Ahlat ahların ağacıydı,
Cezayir nasıl cezaların Ülkesiyse,
Öyleydi işte.
Ve etimoloji etiler'den kalma
Bir zaman birimiydi yanılmıyorsam.
Ve yanılmıyorsam yalnız insanların,
Kahvaltı edip ağladıkları pazar sabahları yokmuş o zaman.
Mesela o zamanlar
Mutsuz olduğunda insanlar,
Yok olurmuş bazı dakikalar.
Gülümsedim o sıra,
Bazen sevinirim,
Sevinmek nedense hep yedi yaşında
Ve ah... Dedim sonra,
Ah!