Öfke bir işarettir,hem de önemli bir işaret.Öfkemiz incindiğimizi,haklarımızın ihlal edildiğini,gereksinimlerimizin ya da isteklerimizin doğru şekilde karşılanmadığını ya da sadece,işlerin yolunda gitmediğini gösteren bir ileti olabilir.
Öfkemiz bizi,başkalarının hakkımızda tanımlama şekline “hayır” ve kendi benliğimizin isteklerine “evet”demeye yönlendirebilir.
Oysa kadınların öfkelerinin bilincine varmaları ve öfkelerini ifade etmeleri hep engelenmiştir.
Ne zaman öfkeli olduğumuzu bilmek bile pek kolay olmuyor.
Hatta kendimize,öfke deneyimimizi engellemeye ya da geçersiz kılmaya yönelik sorular sorarız:
Öfkemde hakkımıyım?
Öfkelenmeye hakkım var mı?
Öfkelenmemin ne yararı olacak?
Ne işe yarayacak?
Bu sorular kendimizi susturmamıza ya da öfkemizi bastırmamıza yol açabiliyor.
Yine de,öfke konusunda kendimize sormamız gereken bazı sorular var:
Aslında neye öfkeliyim?
Sorun ne ve kimin sorunu?
Kimin,neden sorumlu olduğunu nasıl ayırt edebilirim?
Öfkemi,kendimi güçsüz ve çaresiz hissetmeme yol açmadan nasıl ifade edebilirim?
Öfkelendiğimde durumumu,savunuya ya da saldırıya geçmeden ifade etmeyi nasıl öğrenebilirim?
Daha dolaysız ve kararlı olursan ne gibi risk ve kayıplarla karşılaşırım?Öfkelenmek bana yaramıyorsa,başka ne yapabilirim?
Öfkelerini etkin olmayan şekillerde ifade edenler sonunda,öfkelenmeye hiç cesaret edemeyenler kadar acı çekeceklerdir.
Kadınlar öfkeli durumlar da iyi kız ya da şirret kadın modelleriyle ikiye ayırmış kitap
iyi kız olarak nasıl davranırız?
Gerçekte öfke ya da tepki uyandıran durumlarda sessiz kalırız;ya da gözyaşlarına boğulur,kendimizi suçlar veya öfkemizi saklarız.
Ayrıca,açıklığın diğer insanı huzursuz edeceğinden, ya da aramızdaki farkları ortaya çıkaracağından kuşkulanırsak,düşündüklerimiz ve hissettiklerimiz hakkında açıkça konuşmaktan da kaçınırız.
Diğer insanların tepkilerini okumak ve tekneyi sallamamak için çok fazla çaba göstermemiz yüzünden kendi benliğimiz hakkındaki açıklığımızı yitirebilir,kendi düşüncelerimiz,duygularımız ve isteklerimizden habersiz kalabiliriz. Bu şekilde iyi davranmaya devam ettikçe içimizde bir öfke ve hiddet deposu oluşur.
Çünkü iyi kızlar asla öfkeli kadınlar olamazlar.
Şirret kadın
Dırdırcı,şikayetçi,şirret gibi sözcükler,değişim olasılığını bile içermeyen çaresizlik ve güçsüzlük sözcükleridir.
İşin daha da kötüsü,kadın öfkesinden korkan erkeklerin ya da kendi öfkelerinden kaçınmak isteyen kadınların günah keçisi haline gelebiliriz.
Sorun,statükoyu korumaktan başka işe yaramayan etkisiz bir kavga,yakınma ve suçlama döngüsüne sıkıştığımızda doğar.
Duygusallığa kapılıp,başka şekilde davranma seçeneklerimizi yansıtamayız.
Her şey söylenip olduktan ya da,söylenmeyip olmadıktan sonra,sonuç yine aynıdır.Kendimizi çaresiz ve güçsüz hissetmeye devam ederiz.
Bize verilen dersler hep öfkeden korkmaya,öfkeyi tamamen reddetmeye,öfkeyi yanlış hedeflere yöneltmeye ya da öfkeyi kendimize çevirmemize yöneliktir.
·
6 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.