Özellikle “mülteci, göç, savaş” konularına merakı ve mültecilere karşı önyargısı olanlarınız varsa mutlaka okuyun, mutlaka. Kitabın yazarı Gassan Kanafani, ne acı ki 36 yaşında arabasına bomba yerleştirilerek öldürülmüş bir Filistin’li... Kitapsa 1948’de İtrail’in kuruluşuyla birlikte evlerinden, yurtlarından çıkarılan Filistin’lilerin hikâyelerini anlatıyor fakat öyle ajite etmek amaçlı değil; aksine gerçekten savaş ne demek, göç ne demek, mülteci bir çocuk olmak ne demek iliklerinize kadar hissediyorsunuz. Ve kitabın ennn en etkileyici noktası olan sonlarına yaklaştığınızda kendinizi (şu an sebebini söyleyip okumak isteyenler için spoiler olmaması adına yazmayacağım ama) duvarın her iki tarafını da deriiiin derin düşünürken buluyorsunuz. Kimsenin sınanmadığı günahın masumu olmadığına bir kez daha kâni oluyorsunuz. Sıkça karakterlere kızarak, öfkelenerek, fakat “belki ben daha kötü bir yanlış yapardım” diye kendi nefsinizi sorguya çekerek... Bazı cümlelerle ciğerlerinizin deşildiğini hissederek... Ama mutlaka, mutlaka anlamaya gayret ederek okunmalı. Kitabın ortalarına doğru sebebini anlayamadığım bir biçimde kopar gibi oldum ama bunun çeviriden olduğunu kesinlikle düşünmüyorum zira çeviri çok güzeldi, sanırım olaylara çokkk çok yabancı oluşumla alakalıydı durum tıpkı; birçoğumuzun yanıbaşımızda olan savaşın asla bize uğramayacağını, asla tepemizde bombaların patlamayacağını düşünmemiz hatta emin olmamız gibi.

Filistin'in ÇocuklarıGassan Kanafânî · Otonom Yayıncılık · 201082 okunma

·

582 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.