Yakın zamanda vuku bulan, medrese (Kur'an kursu) talebesi genç bir erkek kardeşimizin yaşadığı ibretlik hadise👇
Henüz 20'li yaşlarında olan kardeşimiz bir müddet İslami ilimleri tahsil ediyor. Fakat ailesinin maddi durumunun yetersiz olması saikiyle eğitimini yarıda bırakıp çalışmaya karar veriyor. Bir süre inşaatlarda amelelik ediyor. Kardeşimizin durumundan haberdar olan Rusya'daki işçi arkadaşları kendisini Rusya'da çalışmaya davet ediyor. Fakat o, Rusya'da ki gayri ahlaki yaşam tarzından dolayı nefsine yenilmekten, ahlâkının bozulmasından korkuyor. Kendisini riske atmamak adına ilk başta daveti kabul etmiyor. Fakat arkadaşları zaman zaman davetlerini yineleyip burada namazlarını rahatça kılabildiklerini, rahatça ibadet edebildiklerini söylemeleri üzerine Rusya'ya gitmeye karar veriyor.
Rusya'ya giden kardeşimiz arkadaşları ile birlikte inşaatta çalışmaya başlıyor. Çalıştığı inşaatın karşısında ki binada genç, güzel bir hanım efendi günün bazı vakitlerinde odasının pencesini açıp havalandırıyor. O genç kız bunu yaparken inşaatta çalışan işçiler de kendisini izliyor. Genç hanım bunun farkında olsa da pek umursamıyor. Fakat bizim medrese talebesi kardeşimiz sırtını dönüyor hiç o tarafa tenezzül etmiyor. Zamanla bu durum kızın dikkatini çekiyor. "Herkes bakarken bu neden sırtını dönüyor?" diye düşünüyor. Merakını gidermek için çıkıyor evden ve işçilerin çalıştığı inşaata giriyor. Yukarı çıkıp işçileri buluyor. İşçiler tabi şaşırmış vaziyetteler. Bizim kardeşimizin başı yerde, yine bakmıyor namahreme. Genç kız, edebin timsali kardeşimize hitaben "Buradaki herkes beni izlerken neden sen bana bakmıyorsun?" diyor
işçilerden biri kızın sorusunu türkçeye tercüme ediyor. Kuran talebesi kardeşimiz ''Biz müslümanız, bizim dinimizde namahreme bakmak haramdır. Günahtır. Dışarıdan bir evin içini gözetlemek edebe uygun değildir." nevinde bir izahat yapıyor. Genç hanım "Sizin dininiz gerçekten böyle mi, ne kadar güzel" diyor. Bakıyor ki kardeşimizin başı hala yerde, mahçup bir halde. Onun bu hali çok hoşuna gidiyor ve "Senin dinin ve bu edebin benim çok hoşuma gitti. Ben seninle evlenmek istiyorum'' diyor. Herkes şaşkınlık içinde kalıyor ve genç adamın mahçubiyeti daha da artıyor. O ne cevap vereceğini düşünürken genç hanım "Eğer Hristiyan olduğum için evlenmek istemiyorsan ben müslüman olurum" diyor. Bunun üzerine genç adam yine ihtiyatlı davranıyor ve "Tamam ama biz bu evlilik hususunda aceleci davranmayız. Böyle mühim meselelerde istihare yaparız. Neticeye göre karar veririz" diyor. Tabi genç kız istiharenin ne olduğunu bilmediğin için onu da izah ediyor. Bu da kızın İslam hakkında ki hayretini bir nebze daha arttırıyor. Nihayet bu iki genç evleniyorlar. Medrese talebesi kardeşimiz, genç hanımın yaşadığı karşı binada ki daireye yerleşiyor. Ne de olsa artık evliler. Bir müddet orada yaşıyor. Bu süreçte kıza farz olan ilmihal bilgilerini öğretiyor. Bu bilgiler içerisinde bilhassa abdest, eşinin çok hoşuna gider, sık sık abdest alır abdestli gezer ve bir gün der ki "İslam'da hiçbir şey olmasa sadece şu abdest bile bu dinin güzelliğine yeter''. Tabi bizim kardeşimiz bu durumdan çok memnun, çok mutludur. Ama bu mutlu beraberlik uzun sürmeyecektir. Bir gün -İçine doğmuş olacak ki, genç hanım şöyle der "Ben ölürsem ailem beni Hristiyan mezarlığına gömer. Sakın beni onlara bırakma beni götür bir müslüman mezarlığına defnet". Eşi de 'Tamam' der. Aradan 2 ay geçer ve genç hanım vefat eder. Eşinin ölümüyle yüreği yanan kardeşimiz hanımının vasiyeti üzerine cenazeyi Türkiye'ye götürüp defnetmek ister ama hanımın anne babası buna müsaade etmez. Kardeşimiz ne kadar çabalasa da kâr etmez. Merhume Rusya'da bir Hristiyan mezarlığına gömülür.
Kardeşimiz çok üzgündür ve toplar bavulunu Türkiye'ye döner. Hayatını idame ettirmek ve ailesine bakmak için yeniden çalışmaya başlar. Bir müddet sonra anne babası kardeşimizin yaşının daha genç olduğunu ve yeniden evlenmesi gerektiğini söyler. Kardeşimiz anne babasını kıramaz ve tekliflerini kabul eder. Bir müddet sonra uygun bir eş adayı bulunur. Yalnız bu hanım tesettürlü olmasına rağmen namazlarında ihmalkarlık gösteren bir kadındır. Kardeşimiz evlenmeden evvel "Asla namazını ihmal etmeyeceği" yönünde eş adayından söz alır. Nihayet evlenirler. Fakat yeni hanımı sözünde durmuyor ve namazlarını ihmal etmeye başlıyor. Kardeşimiz kimi zaman ikaz ediyor yeni eşini fakat ne çare...Hanımı namazlarını ihmal etmeye devam ediyor. Bir gün yine bu hususta evde münakaşa ederlerken hanımı şöyle diyor "Ya ben sporla da ilgilendim namaz bana zor gelmiyor da şu abdest alması çok zor geliyor. O yüzden namazı kılamıyorum"
Bu evlilik üzerinden yaklaşık 5 ay geçiyor ve beş ayın sonunda kaderin bir cilvesi olarak bu yeni hanım da vefat ediyor. Kadın defnediliyor. Fakat kadının anne babası bizim kardeşimizden şüpheniyor. "Adamın ilk eşi 2 ay sonra, ikinci eşi olan bizim kızımız da 5 ay sonra vefat ediyor. Bu adam ne yapıyor karısına, zehirliyor mu? Bir kötülük mi yapıyor?" diye işkilleniyorlar. Mahkemeye dilekçe verip kızlarına otopsi yapılmasını talep ediyorlar. Mahkeme aileyi şüphelenmekte haklı buluyor ve mezarın açıllıp cesedin incelenmesi için Adli Tıp Kurumu'na götürülmesine karar veriyor. Aile ve diğer yetkililer hep birlikte mezarlığa gidiyorlar. Mezar açılıyor. Bakıyorlar ki kabirde tanımadıkları genç bir kadın yatıyor. Aile "Bu kadın kim? Bu bizim kızımız değil. Yanlış mezarı mı açtık" filan derken baba, kızının kocasını telefonla arıyor. Durumdan haberdar ediyor. "Bu mezarda başka bir kadın var. Hemen buraya gel" diyor. Kardeşimiz kalkıp geliyor mezarlığa. Bir gurup insan mezarın başında bekliyor. Gelince bakıyor mezara, bir de ne görsün. Rusya'da evlendiği, vefat edince Hristiyan mezarlığına gömülen eşi. Kardeşimiz çok şaşırıyor. Aile soruyor tabi "Bu kadın kim? Bizim kızımıza ne yaptın? Cenazesi nerede?" Kardeşimiz burada yatan kadının Rusya'da ki vefat eden eşi olduğunu, ama buraya nasıl geldiğini bilmediğini söylüyor. Biraz ortalık sakinleşince, işin içinde ilahi bir sır olduğunu anlıyorlar. Rusya'da ki mezarlığa bakılması için gerekli resmi girişimlerde bulunuyorlar. Bir süre sonra Rusya'daki mezarı açtırıp bakıyorlar ve tahmin ettikleri gibi Türkiye'de vefat eden "Abdest almanın kendisine zor geldiği" o kadının cenazesi burada yatıyor.
Resûlullah🌹(ﷺ) buyurdular ki:
"Ölülerinizi sâlih bir kavmin arasına defnedin! Çünkü diriler kötü komşudan rahatsız olduğu gibi, ölüler de kötü komşudan rahatsız olur."
[Ebu Nuaym]
ALLAH tealanın El Adl (Mutlak adil) sıfatının bir tecellisidir bu. Abdest almanın zor geldiği kadın kuvvetle muhtemel imanını kurtaramadı, kâfir olarak öldü ve ALLAH onu kâfirlerin gömülü olduğu Hristiyan mezarlığına uygun gördü. Sonradan müslüman olan, abdesti çok seven kardeşimizi müslüman kabristanına layık gördü ki kâfirlerin çektikleri azaptan dolayı feryatları bu hanım kardeşimizi rahatsız etmesin.
Allahu Ekber insan gerçekten duygulanıyor. Cenabı hak Adetlerini muzdad eylesin inşallah
"Kabrin ayaklar altında çiğnenecek. Toprak olmuş şu bedenin bir mezardan diğer bir mezara taşınacak. Senin bundan haberin bile yok!"
Futuhu'l Gayb 
Abdülkadir Geylani
Tezkiretü'l Evliya kitabı okumuştum çok güzel bir eser kerametlerin anlatıldığı bir kitap paylasım için teşekkürler biz bilemeyiz Allahın hangi kulu veli kulu keramet sahibi Allah dünyamızdakı temiz Allah rızası için yaşamını surdüren komsular gibi kabir komsumuzuda saliha kullarından nasip etsin gercekten çok önemli bir mevzu...
Kuran'ı kerimin arasından küçük bir not kağıdı çıktı.
"Syf 822 ölüler yer değiştirir." yazmışım. Bu not Tezkiretü'l Evliya kitabına ait.
Tezkiretü'l Evliya İlim ve Kültür yayınları, tercüme eden Süleyman Uludağ. Sayfa 822'de bu paylaşımla ilgili bir bölüm mevcut. Bu baskı elinizde varsa bakabilirsiniz.
1 sonraki yanıtı göster
Gerçekten ibret alınacak bir bahis çok etkileyici Allah razı olsun inşAllah.
Bu yorum görüntülenemiyor
Uzun olabilir, ama etkileyici bir hadise...Teşekkürler :)
Maşallah okurken çok etkilendim ellerine emeğine yüreğine sağlık olsun valla abimsin🙂😔
Daha ayrıntılı anlatılsaydı keşke, yüzeysel anlatılmış biraz.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.